مکث

چقدر بلاگفا نیست.چقدر کمرنگ شدیم اینجا.و دلتنگ ...

مکث...

وصف نشدنی ترین اتفاق جهان است،خنده ی تو...

مکث...

کسی فکرشو نمیکرد که این اتفاق بیفته ولی افتاد.کاری هم نمیشه کرد جز اینکه باز شروع کنیم باهم.

البته واسه من یکی که خوب شد،مونده بودم وب قبلی رو حذف کنم؟یا همینجوری ولش کنم به امون خدا و برم سر وقت یه وب دیگه.خاطره زیاد تو خودش جا داده بود،روزای خوب،روزای بد.حدود دو سال زندگی کردم باهاش اما خب بهتر بود دیگه اونجا نباشم.

شروع میکنیم به امید روزهای بهتر :)

 

مکث...

میگفت "یه تکونی به خودت بده.میخوای همین جوری روزاتو بگذرونی؟غصه بخوری؟که کی هست کی نیست؟کی چیکار کرد کی چیکار نکرد؟مگه زندگی الکیه؟مگه خاله بازیه؟". گفتم"خب مهمه.نمیشه مهم نباشه اینا.واسه همین فکر میکنم بهش.واسه همین سخته.خب نمیشه که آخه". گفت "یکم به خودت بیا.چقدر قراره فرصت هایی که میان سمتت رو بخاطر اتفاقایی که افتاده،به خاطر روزایی که گذشته،بخاطر آدمایی که رفتن،چقدر قراره فرصت ها رو بخاطر اینا از دست بدی؟". گفتم"میفهمی مهم یعنی چی؟میفهمی وقتی میگم نمیشه فکر نکرد چی میگم؟تو اصلا میدونی خاطرات چه جوری گند میزنن به حالت یعنی چی؟". گفت "میفهمم چی میگی مکث...ادامه مطلب

چیزایی که نوشته بشن و یه جوری انگار وجود داشته باشی چیزی ازشون،انگار سند دارن.رویاها و آرزوهایی که نوشته میشن،احتمال واقعی شدنشون بیشتره!

البته که این نظر منه...

مکث...

 

*_{تصویر از یک سایت خارجی که یادم نیس چی بود.}

مکث...